"و انما عماد الدین و جماع المسلمین و العده للاعداء، العامه من الامه، فلیکن صغوک لهم و میلک معهم ... بی شک فقط توده های مردمند که ستون فقرات جامعه دینی و وسیله شکست دشمنان میباشند. تو با آنها باش و بر آنها تکیه زن و به خواست و نیاز آنان توجه کن."
همانگونه که نماز ستون دین است و ستون نه خواندنی بلکه اقامه کردنی است، مردم نیز ستون کشورند و لذا نمیتوان با گفتاردرمانی، ستون را حفظ کرد بلکه باید با تن دادن به اقتضائات و لوازم و با عقل و عدل و تدبیر، این ستون را پا بر جا نگه داشت. اگر ستون بریزد خانه ویران میشود.
بر همین اساس، حضرت امیر (علیه السلام) در نامه 53 نیز تاکید میکنند که محبوبترین اعمال در نزد تو اعمالی باشد که بیشتر به رضایت توده مردم میانجامد. میل والی که تعیین کننده جهت گیری وی است باید به سمت مردم باشد و نه اصحاب قدرت و این الزاماتی به همراه دارد که انشالله به برخی از آنها اشاره میگردد.
شما بگویید به جوراب نازک! نه آقا! شما به جوراب نازک چه‌کار دارید؟ جوراب نازک را بپوشد؛ اینقدر اهمیت ندارد. اما اگر دیدید روی جوراب عکس «مایکل جکسون» را زده، باید او را دنبال کنید. آن یک چیز است، این چیز دیگر است. زلفش بیرون است، باشد. هزار گونه خطا میکنند، این هم یک گناه صغیره است. موی سر بیرون بودن، گناه کبیره که نیست! از غیبت و دروغ که بالاتر نیست! از رشوه گرفتن و خوردن که بالاتر نیست! اما چنانچه دیدید یک نفر با همین حالت به اداره میآید و جلو آخوند اداره هم سرش را بالا میگیرد و راه میرود؛ این میشود گناه کبیره. یعنی این، در جهت تسلّط اشرار است. غرض؛ به مردم؛ به آن کسانی که میخواهید امر و نهی کنند، تفهیم کنید که ما از آنها چه میخواهیم.
مقام معظم رهبری – 31/03/1372
بیانات در دیدار اعضاى «ستاد احیاى امر به معروف و نهى از منکر»
سیدمحمدمهدی زیدی
