دریافتسخنرانی در محضر رهبر انقلاب در شام شهادت حضرت زهرا(س) – (فاطمیه) سال 95
شخصیت و منش سیاسیون مهمترین عامل فرهنگ‌ساز است/ اول سیاست را درست کنیم یا فرهنگ را؟/
تا «فرهنگ سیاسی» درست نشود، سیاست درست نمیشود، و تا سیاست درست نشود فرهنگ درست نمیشود!/
«فرهنگ سیاسی» مهمترین بخش دین است/
مشکلات اساسی در «فرهنگ سیاسی» جامعۀ ما چیست؟
خیلی از پدر مادرها شکایت میکنند و میگویند: فرهنگ جامعه، بچۀ ما را از دست ما گرفته برده و خودش دارد تربیت میکند، دیگر به‌دست ما تربیت نمی‌شوند!
بله، بیشتر از پدر و مادر، فرهنگ جامعه است که بچه‌های ما را تربیت میکند؛ خوب یا بد! حالا چه عاملی در فرهنگ جامعه مؤثرتر است؟
سیاستمداران بیش از هر عامل دیگری بر روی فرهنگ جامعه مؤثر هستند.
«فرهنگ سیاسی» بخشی از فرهنگ است که مستقیم روی سیاسیون تأثیر میگذارد. تا فرهنگ سیاسی درست نشود، سیاست درست نمیشود، و تا سیاست درست نشود فرهنگ درست نمیشود!
حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در شام شهادت حضرت فاطمۀ زهرا(س) در شب مراسم سوگواری حسینیۀ امام خمینی(ره) که با حضور مقام معظم رهبری برگزار شد، با موضوع «فرهنگ سیاسی» سخنرانی کرد و به بیان نکات مهمی دربارۀ اهمیت فرهنگ، نقش سیاسیت و فرهنگ سیاسی در اصلاح فرهنگ جامعه، و همچنین نقد فرهنگ سیاسی موجود پرداخت.
حساسیت بالای فرهنگ و زیرساختهای فرهنگی/
فرهنگ برای جامعه، مانند اخلاق برای فرد است/
اگر فرهنگ جامعه خوب شد، هزینۀ رفتار خوب کم میشود.
فرهنگ برای جامعه به مثابه اخلاق برای فرد است؛ وقتی کسی دارای اخلاق خوبی بود، برایش سخت است که کار بد انجام دهد، و نیاز به ناظر و قانون و آیین‌نامه هم ندارد، بلکه چون خُلقش خُلق خوبی است، از او جز رفتار خوب -متناسب با خلقش- سر نمیزند. اگر جامعه‌ای دارای فرهنگ خوبی باشد در آن جامعه «رفتار خوب» به‌سهولت انجام میگیرد.
گاهی فرهنگ، مقدمه‌ساز پذیرش دین در جامعه است/
اگر فرهنگ مناسب نباشد، دین هم در آن جامعه جا نمی‌افتد!/
مثلا اگر فرهنگ حیا نباشد، دین را نمیشود عرضه کرد!
- فرهنگ نه‌تنها برای زندگی ما در جامعه، یک اساس و بنیادی است که میتواند زندگی ما را مختل کند، یا زندگیمان را راحت کند، برای دینداری و معنویت نیز، پایه و اساس به‌حساب میآید. اگر جامعۀ ما از فرهنگ مناسبی برخوردار نباشد دین هم در آن جامعه جا نمی افتد، گاهی از اوقات فرهنگ مقدم بر دین میشود، مقدمه‌ساز پذیرش دین میشود؛ اگرچه دین خودش فرهنگ ساز است، اگرچه دین هم فرهنگ و آیین مخصوص دین را تثبیت و توزیع میکند، و در جامعه ترویج میدهد و هم فرهنگ برای زندگی انسانی را تقویت میکند، اما واقعاً گاهی اوقات، استقرار دین در یک جامعه به یکسری عناصری وابسته است که اگر این عناصر در جامعه نباشند اصلاً نمیشود دین را به آن جامعه عرضه کرد!
- پیامبر گرامی اسلام(ص) میفرمودند: از همۀ ادیان سابق -که تحریف شدند- یک حرف بین مردم باقیمانده است، این یک حرفی که بین مردم باقیمانده -که یک حرف فرهنگی است- نشان دهندۀ این است که اگر این عنصر فرهنگی در جامعه نباشد، پیامبران الهی هم نمیتوانند کاری کنند.
- زیرساختهای فرهنگی یک جامعه، عامل پذیرش دین میشود/ برای ترویج زیرساختهای فرهنگی، گاهی نیاز نیست «دینی» عمل کنیم، «انسانی» هم میشود. زیرساختهای فرهنگی برای یک جامعه عامل پذیرش دین میشود، زیرساختهای فرهنگی برای یک جامعه گاهی نیازی نیست که اصلاً به‌صورت دینی تبلیغ و ترویج بشود، بلکه به‌صورت «انسانی» هم میشود روی آن زیرساختهای فرهنگی کار کرد. و مردم هم پذیرش دارند، همان قشری که ما به آنها «قشر خاکستری» میگوییم، آنها هم میپذیرند.
سیاست‌مداری که اهل «رفتار دفاعی» و «لجبازی» و «مجادله» باشد، سطح فرهنگی و اخلاقی جامعه را پایین میآورد؛ توصیه‌های اخلاقی هم نمیگیرد!
- وضع سیاسی جامعه از چند جهت بر فرهنگ تأثیر میگذارد؛ یکی از جهتِ «منش سیاسیون»! مثلاً اینکه اشرافی باشند یا نباشند. و همچنین خصلتهای زبانی و خصلتهای روحی سیاسیون چگونه باشد. مثلاً اینکه رفتار دفاعی داشته باشند یا نداشته باشند؟ اگر مسئولین سیاسی ، رفتار دفاعی داشته باشند خیلی زشت است؛ سطح فرهنگی و اخلاقی جامعه را پایین میآورد...
