هوالهو

علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی ، در خانه امام حسن عسکری (ع) در روز جمعه پانزدهم ماه شعبان در سال 255 هجری قمری چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی (ع) و حضرت ابراهیم خلیل (ع) نیست . همانطور که این دو پیامبر بزرگ الهی تحت شدیدترین تدابیر امنیتی فرعونیان و نمرودیان به اراده خداوند و به سلامت در کنار کاخ فرعون و نمرود متولد شدند ، مهدی موعود (عج) نیز در حالی که جاسوسان و مأموران خلیفه عباسی تمام وقایع منزل امام یازدهم (ع) را زیر نظر داشتند ، و بدون آنکه دشمنان بویی ببرند ، در سحرگاه روز جمعه ، نیمه شعبان قدم منوّر خویش را به جهان هستی گذاشتند تا فروغ ایزدی و رحمت بی منتهای الهی نصیب شیعیان گردد.

نام : محمد ابن الحسن

پدر : یازدهمین پیشوای شیعیان امام حسن عسکری (ع)

مادر : نرجس خاتون

کنیه : ابوالقاسم

حضرت هم نام و هم کنیه حضرت رسول اکرم (ص) می باشند . در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه اسم برد ، تا آنگاه که خداوند باری تعالی با ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر بگردانند.

محل تولد : سامرّا – ( عراق )

نبوّت : سال 260 هجری قمری

القاب مطهّر معظّم له :

1 – مهدی

2 – خاتم

3 – منتظر

4 – حجّت

5 – صاحب الامر

6 – صاحب الزّمان

7 – قائم

8 – خلفِ صالح

شیعیان آن حضرت را در دوران غیبت صغری « ناحیه مقدسه » لقب داده بودند. و در برخی از منابع بیش از 180 لقب برایشان ذکر نموده اند.

سیمای عالمتاب معظّم له :

نبی مکرم اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) یک به یک ، هر کدام در سخنان خود به اوصاف و سجایای اخلاقی و ویژگی های برجسته حضرت اشاره نموده اند . حضرت امام رضا (ع) فرمودند : قائم آل محمد (عج) را هاله هایی از نور ، چهره زیبایشان را احاطه نموده و رفتار معتدل و چهره شادابی دارند. از نظر جسمی شبیه ترین فرد به رسول خدا (ص) است . نشانه خاصّ او آن است که گر چه عمر بسیار طولانی داند ، ولیکن از سیمای جوانی برخوردارند . تا آنجا که هر بیننده ای او را چهل ساله یا کمتر تصور میکند . و از دیگر نشانه های ایشان است که تا زمان مرگ با وجود گذشت زمان بسیار طولانی هرگز نشان پیری در چهره شان دیده نخواهد شد .

روزی عثمان بن سعید بن عمری به همراه چهل نفر از بزرگان شیعه به حضور امام حسن عسکری (ع) رسیدند که درباره جانشین آن حضرت سؤال کنند و از اختلاف در امامت پس از ایشان جلوگیری کنند . راوی میگوید : وقتی بحضور حضرت رسیدند گفتند آمده ایم در باره مطلب مهمی که شما به آن آگاه ترید سؤل کنیم . حضرت فرمودند : بنشین عثمان . پس از ساعتی امام فرمودند : آیا می خواهید بگویم به چه منظوری آمده اید؟ همه گفتند : ای رسول خدا ، بفرمایید. آنگاه حضرت فرمودند : آمده اید تا در باره حجّت خدا و امام پس از من بپرسید . همه گفتند : آری .

در این لحظه ناگهان پسری که چهره درخشانی چون ماه داشت و از هر حیث به امام عسکری (ع) شبیه بود وارد شد . حضرت فرمودند : بعد از من پیشوای شما و جانشینم این فرزند . . . من است . مواظب باشید پس از من در دین دچار آشفتگی نشوید.

دوران زندگی معظّم له :

زندگی امام عصر (عج) روحی فداه به چهار دوره تقسیم میگردد .

1 – از تولد تا غیبت

2 – غیبت صغری

3 – غیبت کبری

4 – دوران حکومت

دوره اول : امام زمان (عج) روحی فداه پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان و به صورت نیمه مخفی زندگی پر برکتی نمودند . و یکی از کارهای بسیار مهم امام حسن عسکری (ع) در این دوره ، معرفی معظّم له به بزرگان شیعه بود ، تا در آینده مسئله امامت دچار اختلاف نشود .

دوره دوم : پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری (ع) در سال 260 هجری قمری دوره غیبت صغری آغاز و تا سال 329 هجری قمری ادامه پیدا کرد . در این دوره حضرت از طریق چهار نائب به امور مردم می پرداختند .

دوره سوم : این دوران از سال 329 هجری قمری شروع و تا زمانی که خداوند مصلحت بدانند ادامه خواهد داشت . در این دوره حضرت از طریق نایبان عام ، پاسخ امور مردم را میدهند . ولیکن حضرت نایب خاصّی را در این دوره معرفی ننموده اند .

دوره چهارم : پس از ظهور امام زمان (عج) روحی فداه بر اساس احکام اسلامی ، حکومت واحد جهانی تشکیل خواهند داد که در سایه سار وجود پر مهر عالمتاب حضرت ، سرتاسر عالم پر از عدل و داد خواهد شد .

صورت و سیرت معظّم له :

چهره و شمایل حضرت را راویان حدیث شیعی و سنی چنین نوشته اند : چهره اش گندمگون ، ابروانی هلالی و کشیده ، چشمانش سیاه و درشت و جذاب ، شانه اش پهن ، دندانهایش براق و گشاد ، بینی اش کشیده و زیبا ، پیشانی اش بلند و تابنده ، استخوان بندی اش استوار و صخره سان ، دستان و انگشتهایش درشت ، گونه هایش کم گوشت و اندکی متمایل به زردی ، که از بیداری شب عارض شده ، بر گونه راستش خالی مشکین ، عضلاتش پیچیده و محکم ، موی سرش بر لاله گوش ریخته ، اندامش متناسب و زیبا ، هیأتش خوش منظر و رباینده ، رخساره اش در هاله ای از شرم بزرگوارانه و شکوهمند غرق ، قیافه اش از حشمت و شکوه رهبری سرشار ، نگاهش دگرگون کننده ، خروشش دریاسان و فریادش همه گیر .

حجّت حق ، صاحب علم و حکمت بسیار و دارنده ذخایر انبیاء است . وی نهمین امام از نسل امام حسین (ع) است که اکنون از نظرها غایب است . ولیّ مطلق و وصیّ اوصیاء ، قائد جهانی و انقلابی اکبر است . چون ظاهر شود به کعبه تکیه کند و پرچم پیامبر (ص) را در دست گیرد و دین خدا را زنده و احکام خدا را در سرتاسر گیتی جاری و جهان را پر از عدل و داد و مهربانی کند . حضرت در برابر جلال و عظمت خداوند فروتن و در وجودشان خداوند متجلّی است و همه هستی ایشان را در بر گرفته اند .

قائم آل محمد (عج) روحی فداه ، عادل و خجسته و پاکیزه است و ذره ای از حق فرو نگذارد و خداوند دین اسلام را بدست ایشان عزیز می گرداند . در حکومتش به احدی ناراحتی نرسد مگر آنجا که حدّ خدایی جاری گردد . حق هر حقداری را بگیرد و به او بدهد ، حتی اگر زیر دندان دیگری باشد از زیر دندان انسان بسیار متجاوز بیرون کشد و به صاحب حق باز گرداند . به هنگام حکومت حضرت ، جبّاران و مستکبران ، نفوذ سیاسی منافقان و خائنان نابود گردد .

شهر مکه ( قبله گاه مسلمین ) مرکز حکومت انقلابی حضرت شود و نخستین افراد قیام او گرد آیند و در آنجا به ایشان بپیوندند . و با دیگران جنگ نموده و هیچ صاحب قدرت و مرامی باقی نماند و دیگر هیچ سیاستی و حکومتی بجز حکومت حق و سیاست عادله قرآنی در جهان جریان نیابد و چون مهدی (عج) قیام کند زمینی نماند مگر آنکه در آنجا گلبانگ محمدی : اشهد و ان لا اله الا الله و اشهد و ان محمداً رسول الله ، بلند گردد .

در حکومت امام عصر (عج) روحی فداه به همه مردم حکمت و علم بیاموزند ، تا آنجا که زنان در خانه ها با کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) قضاوت کنند . در آن روزگار قدرت عقلی توده ها تمرکز یافته و با تأییدات الهی ، خردهای مردمان به کمال رسد و فرزانگی در همگان پدیدار میگردد .

امام مهدی (عج) روحی فداه ، فریاد رسی است که خداوند ایشان را بفرستد تا به فریاد مردم عالم برسد . در روزگار ایشان همگان به رفاه و آسایش و وفور نعمتی بی مانند دست یابند . حتی چهارپایان فراوان گردند و با دیگر جانوران ، خوش و آسوده باشند . زمین گیاهان بسیار رویاند و آب نهرها فراوان شده و گنجها دفینه های زمین و دیگر معادن استخراج گردد . آتش فتنه ها و آشوبها خاموش گشته و رسم ستم و شبیخون و غارتگری برافتد و جنگها از میان برود ، در جهان جای ویرانی نماند مگر آنکه حضرت آنجا را آباد سازد . در قضاوتها و احکام ایشان سر سوزنی ظلم و بیداد بر کسی نرود و رنجی بر دلی ننشیند . عدالت را چون سرما و گرما وارد خانه ها نموده و دادگری او همه جا را بگیرد . انشاء الله

اصحاب و یاران معظّم له :

1 – عثمان بن سعید عمروی ( متوفای سال 257 قمری )

2 – محمد بن عثمان عمروی ( متوفای سال 304 قمری )

3 – حسن بن روح نوبختی ( متوفای سال 326 قمری )

4 – علی بن محمد سمری ( متوفای سال 329 قمری )

این چهار تن نماینده بلافصل حضرت مهدی (عج) روحی فداه بودند که در ایام غیبت صغری ، پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) از سال 260 تا 329 قمری به مدت 70 سال به ترتیب واسطه حضرت و شیعیان بودند . که به نوّاب اربعه نیز مشهورند . ولی در هنگام تشکیل حکومت 313 نفر از یارانشان بایشان پیوسته و نخستین هسته لشکریان امام عصر (عج) روحی فداه را تشکیل می دهند . علاوه بر آنان ، هزاران نفر در ایام غیبت آن حضرت به این مقام ارجمند نایل شده اندکه بر دیگران پنهان خواهند مانده . همچنین افراد بسیاری در ایام غیبت به محضرش شرفیاب گشته و از عنایاتش بهره مند شده اند که در این جا به نام برخی از آنان اشاره میگردد .

1 – اسماعیل بن حسن هرقلی

2 – سید محمد بن عباس جبل عاملی

3 – سید عطوه علوی حسنی

4 – امیر اسحاق استرآبادی

5 – ابوالحسین بن ابی بغل

6 – شریف عمر بن حمزه

7 – ابو راجح حمامی

8 – شیخ حر عاملی

9 – مقدس اردبیلی

10 – محمد تقی مجلسی

11 – میرزا محمد استرآبادی

12 – علامه بحرالعلوم

13 – شیخ حسین آل رحیم

14 – ابوالقاسم بن ابی جلیس

15 – ابو عبدالله کندی

16 – ابو عبدالله جنیدی

17 – محمد بن محمدکلینی

18 – محمد بن ابراهیم مهزیار

19 – محمد بن اسحاق قمی

20 – محمد بن شاذان نیشابوری

زمامداران معاصر معظّم له :

صاحب الزّمان (عج) روحی فداه از بدو تولد تا زمان ظهور و تشکیل حکومت جهانی ، با تمام حاکمان و زمامداران کشورهای اسلامی و غیر اسلامی ، معاصر بوده و خواهد بود . ولیکن خلفای عباسی که در ایام غیبت صغرای آنحضرت بر مسلمانان حکومت کردند عبارتند از :

1 – مهتدی عباسی ( 255 – 256 ق )

2 – معتمد عباسی ( 256 – 279 ق )

3 – معتضد عباسی ( 279 – 289 ق )

4 – مکتفی عباسی ( 289 – 295 ق )

5 – مقتدر عباسی ( 295 – 320 ق )

6 – قاهر عباسی ( 320 – 322 ق )

7 – راضی عباسی ( 322 – 329 ق )

8 – متقی عباسی ( 329 – 333 ق )