بشر باید توبه ای کند به
عمق تاریخ ... و شیعیان در این میان ، باید توبه ای کنند عمیق تر ؛ چرا که
نقشه سعادت بشریّت در دست آن هاست . در یک سخن ، کلید قفل غیبت به دستان
شیعه است .
در روایات مرتبط با « ظهور امام عصر » أرواحنا فداه آمده است :
«آن هنگامی که برای امام،( یارانی) به تعداد اهل بدر ( 313 تن) گرد هم آیند بر آن حضرت قیام و تغییر واجب می شود.» 1
آیا در حال حاضر ، در میان جمعیت بیش از شش میلیارد نفری کره زمین ، سی صد و سیزده واجد شرایط فوق یافت نمی شوند؟
به
راستی، آیا در طول این هزار و یک صد شصت و هفت سالی که از شروع غیبت می
گذرد ، نبایستی حداقل در یک مقطع از تاریخ شیعه ، گروهی از شیعیان به فکر
چاره می افتادند و با عزم راسخ و ایجاد معیارهای مورد نظر این روایت در خود
، ظهور مبارک امام عصر (علیه السلام) را زمینه سازی می کردند تا این که
عمر دوران غیبت به این درازا نمی کشید و دوازده قرن غربت آن امام عزیزتر از
جان به پایان می رسید و روزگار مردم دنیا و به ویژه شیعیان این نبود که
اکنون شاهد آنیم ؟؟
البتّه مخاطب این سوال، نسل کنونی جامعه ی شیعه
نیز هست و شایسته است هر یک از ما به تفکر و تأمل راجع به این حقیقت تلخ
پرداخته از خویشتن بپرسیم :
نقش من در طولانی شدن غیبت امام زمان
(علیه السلام) یا به عکس ، در نزدیک شدن ظهور آن بزرگوار چیست ؟ مولای من
چه انتظاری از من دارد ؟ چگونه می توانم امام زمان خویش را در این عصر و
زمانه یاری کنم ؟
در شرمساری ما همین بس که امام زمانمان همواره به
یاد ماست و ما از آن وجود مقدس غافل ایم . ما چشم به راه ظهور آن راهبر
آسمانی ایم و آن بزرگوار نیز چشم انتظار بیداری ما از خواب غفلت .
آیا
وقت آن نرسیده است که باور کنیم پیشوای نجات بخش ما زنده است ؟ آیا هنگام
آن نیست که خود باور کنیم و این باور را به دیگران عرضه بداریم که چاره ای
جز پناه بردن به آستان مبارک محبوب نداریم ؟؟
نکند ندای " هل من
معین؟" امام زمان ارواحنافداه در کربلای غیبت او بی لبیک بماند! مبادا
هلهله ی اهل کوفه صدای غربت حجة بن الحسن (علیه السلام) را به گوش ما
نرساند! نکند قربة الی الله، بقیه الله را تنها رها کنیم...!
۱۸ مهر ۹۶، ۲۱:۴۲
پاسخ:
دارد از جاده صدای جرسی می آید
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید
منجی ما به خداوند قسم آمدنی ست
یوسف گم شده اهل حرم آمدنی ست.
اللّهمّ عجّل لولیک الفرج...
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
بشر باید توبه ای کند به عمق تاریخ ... و شیعیان در این میان ، باید توبه ای کنند عمیق تر ؛ چرا که نقشه سعادت بشریّت در دست آن هاست . در یک سخن ، کلید قفل غیبت به دستان شیعه است .
در روایات مرتبط با « ظهور امام عصر » أرواحنا فداه آمده است :
«آن هنگامی که برای امام،( یارانی) به تعداد اهل بدر ( 313 تن) گرد هم آیند بر آن حضرت قیام و تغییر واجب می شود.» 1
آیا در حال حاضر ، در میان جمعیت بیش از شش میلیارد نفری کره زمین ، سی صد و سیزده واجد شرایط فوق یافت نمی شوند؟
به راستی، آیا در طول این هزار و یک صد شصت و هفت سالی که از شروع غیبت می گذرد ، نبایستی حداقل در یک مقطع از تاریخ شیعه ، گروهی از شیعیان به فکر چاره می افتادند و با عزم راسخ و ایجاد معیارهای مورد نظر این روایت در خود ، ظهور مبارک امام عصر (علیه السلام) را زمینه سازی می کردند تا این که عمر دوران غیبت به این درازا نمی کشید و دوازده قرن غربت آن امام عزیزتر از جان به پایان می رسید و روزگار مردم دنیا و به ویژه شیعیان این نبود که اکنون شاهد آنیم ؟؟
البتّه مخاطب این سوال، نسل کنونی جامعه ی شیعه نیز هست و شایسته است هر یک از ما به تفکر و تأمل راجع به این حقیقت تلخ پرداخته از خویشتن بپرسیم :
نقش من در طولانی شدن غیبت امام زمان (علیه السلام) یا به عکس ، در نزدیک شدن ظهور آن بزرگوار چیست ؟ مولای من چه انتظاری از من دارد ؟ چگونه می توانم امام زمان خویش را در این عصر و زمانه یاری کنم ؟
در شرمساری ما همین بس که امام زمانمان همواره به یاد ماست و ما از آن وجود مقدس غافل ایم . ما چشم به راه ظهور آن راهبر آسمانی ایم و آن بزرگوار نیز چشم انتظار بیداری ما از خواب غفلت .
آیا وقت آن نرسیده است که باور کنیم پیشوای نجات بخش ما زنده است ؟ آیا هنگام آن نیست که خود باور کنیم و این باور را به دیگران عرضه بداریم که چاره ای جز پناه بردن به آستان مبارک محبوب نداریم ؟؟
نکند ندای " هل من معین؟" امام زمان ارواحنافداه در کربلای غیبت او بی لبیک بماند! مبادا هلهله ی اهل کوفه صدای غربت حجة بن الحسن (علیه السلام) را به گوش ما نرساند! نکند قربة الی الله، بقیه الله را تنها رها کنیم...!