بعضیها از خدا میخواهند فحششان بدهند!
الرَّاضِی بِفِعْلِ قَوْمٍ کَالدَّاخِلِ فِیهِ مَعَهُمْ وَ عَلَی کُلِّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَی بِهِ.
ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻛﺎﺭ ﻣﺮﺩمی ﺧﺸﻨﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮﻧﺎﻥ کسی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺎطلی ﺭﻭی ﺁﻭﺭﺩ، ﺩﻭ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ: ﮔﻨﺎﻩ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﺸﻨﻮﺩی ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﻃﻞ. نهج البلاغه حکمت۱۵۴.
«یکی از چیزهایی که به پا گرفتن فکر غلط کمک میکند، برخورد غیرفکری با آن است. بعضیها خوششان میآید که یک حرف بیربط مهملی بزنند، بعد به جای اینکه یک نفر بلند شود، در مقابلشان بایستد و بگوید این حرف شما به این دلایل، باطل است، یک نفر بلند شود و فحششان بدهد! از خدا میخواهند! چون تکلّف استدلال، از روی دوششان برداشته میشود و راحت میشوند؛ در موضع مظلومیت و حق به‌جانبی میگویند بله، نمیگذارند ما حرف بزنیم!»
مقام معظم رهبری – 1377/12/15
