دریافتشخصی خدمت امام حسین (علیه السلام) آمد و به ایشان فرمود که فرد گناهکاری هستم که نمیتوانم خود را از گناهان پاک کنم لذا نیازمند نصایح شما میباشم ، امام حسین (علیه السلام) به این شخص فرمودند پنج کار را به تو میگویم اگر توانستی آنها را انجام دهی بعد هر چه میخواهی گناه کن :
1. جایی گناه کن که خدا تو را نبیند ، آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
2. روزی و طعام خدا را نخور ، آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
3. از ولایت خدا خارج شو ، آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
4. وقتی ملک الموت (فرشته مرگ) برای گرفتن جان تو آمد او را از خود دور کن ، آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
5. وقتی مالک دوزخ تو را داخل جهنم کرد از اینکار جلوگیری کن ، آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
برای جهاد با نفس نیز توصیه میکنیم که کتاب جهاد با نفس وسائل الشیعه تألیف شیخ حر عاملی و کتاب حکمت نامه پارسیان از غلامرضا حیدری ابهری را حتماً مطالعه کنید. ما مواردی از این دو کتاب را به صورت تیتروار در زیر میآوریم که همۀ ما موظفیم به آنها عمل کنیم :
1- لازم بودن مبارزه با نفس
2- وظایف اعضای بدن را دانستن
3- آراسته شدن انسان به صفات پسندیده
4- ثواب اندیشه برای عبرت و عمل
5- مکارم اخلاق
6- یقین به خدا در روزی ، عمر ، نفع و ضرر
7- پیروی از خرد و سرپیچی از جهل
8- واجب بودن چیره شدن عقل بر شهوت
9- اعتصام به پروردگار
10- توکل بر خدا و واگذاری امور به او
11- امید نداشتن به غیر خدا
12- همیشه بین بیم و امید بودن
13- لزوم ترس از پروردگار
14- بسیار گریستن از ترس پروردگار
15- واجب بودن حسن ظن به پروردگار و عدم سوظن به او
16- سرزنش کردن نفس ، تأدیب نفس ، خشم بر نفس
17- اطاعت از پروردگار
18- شکیبایی در طاعت و معصیت پروردگار
19- تقوا و پرهیزکار بودن
20- ورع و پارسایی داشتن
21- پاکدامنی
22- اجتناب از حرامها
23- واجب بودن انجام فرائض
24- شکیبایی در تمام کارها
25- حلم و بردباری داشتن
26- رفاقت و دوستی بر اساس شرع داشتن
27- تواضع و فروتنی در همۀ امور بر اساس دستورات شرع
28- مقدم داشتن خوشنودی خدا بر هوای نفس
29- اندیشیدن قبل از عمل
30- انصاف داشتن
31- پرداختن به عیوب خویش
32- آنچه برای خود میخواهی برای دیگران نیز بخواهی
33- دادگری
34- کسیکه عادل نیست نباید از عدل سخن گوید
35- اصلاح نفس به وقت انحراف آن
36- دوری از گناهان و شهوات و لذتهای حرام
37- اجتناب از گناهان کبیره و صغیره
38- کفران نعمت نکردن
39- توبه از گناهان کبیره
40- اصرار نکردن بر گناهان (کبیره و صغیره)
41- مبادرت به توبه و استغفار کردن بعد از انجام گناهان
42- دوری از خصلتهای حرام و مکروه
43- دوری از ریاست طلبی همراه با بیدادگری
44- کناره گیری از آلودگیهای جامعه و لزوم رسیدگی به امور مومنین
45- فرو خوردن خشم
46- حُب دنیا را نداشتن
47- دوری از حسادت
48- دوری از تعصب بیجا
49- دوری از تکبر
50- دوری از گردنکشی ، غرور و خودنمایی
51- دوست داشتن و دشمن داشتن دنیا بر اساس دستورات شرع و رضای خدا
52- زهد و پارسایی
53- بیش از احتیاج به دنبال دنیا نرفتن
54- دوری از حرص و آز
55- دوری از مال دوستی و جاه پرستی
56- دوری از سستی و تنبلی در کارها
57- دوری از ناسازگاری
58- دوری از بد خُلقی
59- دوری از سفاهت و شرارت
60- دوری از فحاشی کردن و بد زبانی و بی توجهی در گفتار و تهمت زدن
61- دوری از ستمگری و سرکش بودن
62- دوری از فخر فروشی
63- دوری از قساوت قلب
64- پرداخت دیون ، حق الله و حق الناس
65- دوری از گمراه کردن مردم
66- دوری از ظلم پذیری و کمک به ظالم
67- دوری از پیروی هوای نفس
68- دوری از اعتراف به گناهان در بین مردم
69- اعتراف کردن به گناهان خود فقط در نزد خدا برای توبه
70- پشیمان شدن از گناهان
71- عدم تظاهر به گناهان
72- استغفار نمودن از گناهان
73- توبه نصوح انجام دادن
74- روزه گرفتن در ایام چهارشنبه ، پنجشنبه و جمعه و غسل و انجام نماز برای توبه
75- توبه کردن پس از شکستن توبه
76- یادآوری گناه در نزد خود و استغفار از آن
77- غنیمت شمردن فرصتها
78- توبه مداوم در شبانه روز داشتن
79- استغفار هنگام سحر
80- جبران لغزشها
81- حسابرسی نفس در پایان هر روز
82- پروای بیشتر داشتن در سالهای آخر عمر
83- نیکی کردن پس از ارتکاب بدیها
84- اشتغال به اهل و مال در حد ضرورت
85- دانستن این نکته که اعمال همۀ ما در هر هفته یک یا دو بار بر رسول خدا (صلوات الله) و امامان (علیه السلام) عرضه میشود.
86- فراموش نکردن آخرت
87- ترک آرزوهای دور و دراز
88- آزار نرساندن به دیگران
89- اتحاد داشتن
90- اخلاص داشتن در اعمال
91- ادب را رعایت کردن
92- اسراف نکردن
93- اعتدال داشتن در کردار و گفتار
94- امانتدار بودن
95- کار امروز را به فردا محول نکردن
96- امید داشتن به رحمت خدا
97- انصاف را رعایت کردن
98- از خود گذشتگی و ایثار نمودن
99- دوری کردن از بدیها
100- بخیل نبودن
101- پاکیزگی
102- تجربه کسب کردن در امور
103- تربیت کردن صحیح فرزندان
104- ترس نداشتن در انجام کارها
105- کورکورانه تقلید نکردن
106- تلاش کردن در امور ، بخصوص برای بدست آوردن رزق حلال
107- دوری از زیاد آمیختن با مردم
108- دوری از توانگری مالی بیش از حد
109- تنها بر خدا توکل داشتن
110- دوری از تهمت زدن
111- دوری از جدال و ستیزه کردن
112- از زیبایی بدنی خود سوء استفاده نکردن
113- رعایت کردن آداب جنگ در زمان جنگیدن با دشمنان دین
114- غنیمت دانستن جوانی قبل از پیری
115- سخاوتمند بودن
116- تا حد امکان از دیگران حاجت نخواستن
117- قدر و ارزش خویش را شناختن
118- تحمل کردن حق هر چند که تلخ باشد
119- حق الناس را کاملاً رعایت کردن
120- رعایت کردن حیا
121- ترس از مقام خدا (خوف پسندیده)
122- کارها را فقط برای رضای خدا انجام دادن
123- خدمتگزار مردم بودن
124- دانستن این نکته که بیهوده خلق نشده ایم
125- خُلق و خُوی خوب داشتن
126- دوری از خندیدن زیاد و خندیدن بی دلیل
127- دوری از پُرخوابی
128- خودشناسی کردن چون مقدمۀ خداشناسی است
129- دوری از پُرخوری
130- خوشرو و گشاده رو بودن
131- دوری از خیانت در امانت
132- به نحوی در میان مردم در جامعه زندگی کردن که خوشنام باشیم
133- سعی در کسب دانش بیشتر
134- پرهیز از دروغگویی
135- دوری کردن از دشمنی با مردم
136- دعای بسیار کردن
137- دوری از فریفته شدن توسط دنیا
138- دوری از دورویی و نفاق
139- دیدار دوستان برای رفع غم
140- دوری از خواری و ذلت
141- رازدار بودن برای خود و دیگران
142- راستگویی را سرلوحۀ خود قراردادن
143- به راه راست رفتن و عدم گمراهی از راه حق
144- راضی بودن به آنچه خدا قسمتمان کرده
145- غم روزی فردا را نخوردن
146- دوری از ریاکاری
147- مردان، زمام امور خود را به دست زنان ندادن
148- زهد داشتن و دل کندن از دنیا
149- سخن گفتن به وقت نیاز و ضرورت و در بقیۀ موارد سکوت کردن
150- سخن حق گفتن و سخن را نیکو بیان کردن و پرهیز از بیهوده گویی و زیاده گویی
151- پرهیز از سخن چینی
152- مسافرت کردن برای کسب روزی و تندرستی
153- ابتدا به سلام کردن و پیش دستی در این کار نسبت به همه حتی کوچکترها
154- حفظ سلامتی بدن با رعایت موارد بهداشتی و پزشکی
155- شاد کردن دیگران
156- شب زنده داری و عبادت در سحرگاهان
157- دوری از شراب خواری
158- شکرگزاری از خداوند و نعمتهای او
159- پرهیز از شوخی کردن ، شوخی کردن به اندازه و به جا ، دوری از شوخی آمیخته به گناه
160- صبر و استقامت کردن در همۀ امور
161- صدقه دادن و انفاق کردن
162- دوری از سوء ظن و بدگمانی به دیگران
163- دوری از عادت کردن به کارهای زشت و گناه
164- عاقبت اندیشی در امور قبل از انجام هر کاری (فکر کردن قبل از هر کاری)
165- عبادت کردن خدا و دوری از تلف کردن عمر
166- عبرت گرفتن از گذشته و تاریخ زندگی خود و دیگران
167- دوری از عُجب و خودپسندی
168- پرهیز از عجله کردن
169- عدالت را به طور کامل رعایت کردن نسبت به خود و دیگران
170- بندۀ دیگری نبودن و عزت داشتن
171- پرهیز از بی خردی
172- غنیمت شمردن ایام عمر
173- شتاب کردن در انجام اعمال خیر و ترس از اجل ناگهانی
174- وفا کردن به عهد و پیمان
175- توبه از عیوب خود و پرهیز ازعیب جویی از دیگران
176- یار و یاور آدم غریب بودن
177- پرهیز از غفلت کردن
178- پرهیز از غمگین شدن نسبت به آنچه در گذشته از دست داده ایم
179- پرهیز از شادمانی برای آنچه به دست آورده ایم
180- پرهیز از غیبت کردن
181- غیرت داشتن
182- پرهیز از فال بد زدن
183- پرهیز از دشنام دادن به دیگران
184- پرهیز از فریب دیگران
185- پرهیز از فقیر بودن و فقیر شدن
186- پرهیز از قرض گرفتن ، و فقط اگر برایمان ضروری بود قرض بگیریم
187- به عدالت بین دیگران قضاوت کردن
188- قبول داشتن قضا و قدر الهی
189- پرهیز از قمار بازی
190- قناعت کردن در زندگی
191- نگهداری کردن از دانشمان با نوشتن کتاب و مقاله
192- کشاورزی کردن در صورت توانایی
193- پرهیز از کشتن خود و دیگران
194- پرهیز از کینه توزی
195- گذشت کردن از خطای دیگران
196- گریه کردن برای ترس از مقام خدا و برای مصائب اهلبیت (علیه السلام)
197- محاسبه نفس خود قبل از اینکه مرگ ما فرا برسد
198- محبت غیر خدا را در دل نداشتن
199- مدارا کردن بیشتر با مردم
200- دوری از خودستایی و مدح
201- یاد مرگ را کردن برای موعظه خود
202- مشورت کردن در کارها با دیگران
203- خوب معاشرت کردن با مردم
204- دوری از منت گذاشتن در کارها
205- به پند و موعظه خوبان عمل کردن
206- دلسوز و مهربان بودن نسبت به دیگران
207- مهمان کردن دیگران برای رضای خدا
208- دوری از جهل و ماندن در نادانی
209- افتخار نکردن به اصل و نسب خود
210- تشکر و سپاس گذاری در قبال نیکی دیگران و خوبی مردم
211- قدر دانستن نعمتها
212- ترک نگاه های گناه آلود و حرام
213- نیکی کردن به دیگران
214- نیکی کردن به پدر و مادر خود
215- بلند همّت بودن
216- رعایت کردن حق همسایه
217- دوری از هوا و هوس
218- یاد خدا بودن برای آرامش دل
و..
ممنونم.