هوالرحمان
اولین کسی که به دنیا باز میگردد
امام حسین (ع) است !
قال الصادق ( ع) : « أوّل من یرجع الی الدنیا ، الحسین بن علی (ع) فیملک حتّی یسقط حاجباه علی عینیه من الکبر» « اوّل کسی که در رجعت به دنیا بر میگردد حضرت امام حسین (ع) خواهد بود و آن مقدار حکومت و رهبری خواهد کرد که از پیری موهای ابروهای او بر روی دیده اش آویخته شود» ( – بحار الانوار: ج 53، ص 46 . )
جابر از امام باقر (ع) روایت میکند: حضرت امام حسین (ع) در صحرای کربلا پیش از شهادت فرمودند: «جدّم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به من فرمود: ای فرزند! تو را به سوی عراق خواهند برد ، در زمینی که پیغمبران و اوصیای ایشان در آنجا یکدیگر را ملاقات کرده اند یا خواهند کرد ، و آن زمین را «عمورا» میگویند ، در آنجا شهید خواهی شد و با تو جماعتی از اصحاب تو نیز به شهادت خواهند رسید ، که درد و رنج بریدن آهن به ایشان نخواهد رسید، چنانچه آتش را حق تعالی بر حضرت ابراهیم (ع) سرد و سلام گردانید، همچنین آتش جنگ بر تو و اصحاب تو سَرد و سلام خواهد شد» ( – بحار الانوار: ج 53، ص 62 . )
امام حسین (ع) خطاب به اصحاب خود فرمود: « بشارت باد شما را ، شاد باشید که ما به نزد پیغمبر خود میرویم ، پس میمانیم در آن عالم آنقدر که خدا بخواهد. پس اوّل کسی که زمین شکافته میشود و از زمین بیرون می آید من خواهم بود و همراه بیرون آمدن من ، بیرون خواهد آمد امیرالمؤمنین (علیه السلام) و قیام خواهد کرد قائم ما (عجل الله تعالی فرجه الشریف) پس نازل می شود بر من گروهی از آسمان از طرف حق تعالی (که هرگز بر روی زمین فرود نیامده باشند) با جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و لشکرها از ملائکه. و فرود می آید محمد و علی (علیهما السلام) و من و برادرم و جمیع آنها که خدا بر ایشان منّت گذاشته از انبیاء و اوصیاء ، سوار شده بر اسبان خدائی ابلق از نور، ( – هر چیز دو رنگ، خصوصاً سیاه و سفید را گویند. ) که هیچ مخلوقی پیش از آنها ، بر آنها سوار نشده است.
پس حضرت رسول خدا (ص) عَلَمْ خود را به دست میگیرد و حرکت میدهد و شمشیر خود را به دست قائم ما میدهد ، پس بعد از آن ، آنچه خدا خواهد می نمائیم. پس از آن حق تعالی بیرون می آورد از مسجد کوفه چشمه ای از روغن و چشمه ای از آب و چشمه ای از شیر. پس آنگاه حضرت امیرالمؤمنین (ع) شمشیر حضرت رسول (ص) را به من میدهد و مرا به جانب مشرق و مغرب بفرستد ، پس هر که دشمن خدا باشد خونش را بریزم و هر بتی را بیابم بسوزانم تا اینکه به زمین هند برسم و جمیع بلاد هند را فتح کنم.
و حضرت دانیال و یوشع زنده شوند و بیایند به سوی حضرت امیرالمؤمنین (ع) و گویند: «راست گفتند خدا و رسول او در وعده ها که دادند» پس هفتاد نفر با ایشان بفرستد به سوی بصره که هر که در مقام مقاتله در آید او را بکشند ، و لشکری بسوی بلاد روم بفرستد که آنها را فتح کنند. پس هر حیوان حرام گوشت که باشد بکُشم تا آنکه به غیر حلال و پاک و پاکیزه در روی زمین نباشد … یهود و نصاری و سایر ملل را مخیّر گردانم میان اسلام و شمشیر ، پس هر که مسلمان شود منّت گذارم بر او و هر که اسلام را نخواهد خونش را بریزم. و هیچ مردی از شیعیان ما نماند مگر آنکه خدا ملکی بسوی او بفرستد که خاک را از روی او پاک کند و زنان و منزل او را در بهشت به او نشان دهد. و هر کور و زمینگیر و مبتلائی که باشد خدا به برکت ما اهل بیت آن بلاها را از او دفع نماید. و حق تعالی برکت را از آسمان به زمین فرو فرستد به مرتبه ای که شاخه های درختانِ میوه دار از زیادی میوه بشکند و میوه تابستان در زمستان و میوه زمستان در تابستان به عمل آید و این است معنی قول حق تعالی که فرمود:
«وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقُوا لَفَتَحْنا» « و اگر اهل شهرها و آبادیها ، ایمان می آوردند و تقوا پیشه میکردند ، برکات آسمان و زمین را بر آنها می گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند ؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم» ( – سوره اعراف: آیه 96 . )
سپس فرمود: خداوند به شیعیان ما کرامتی ببخشد که مخفی نماند بر ایشان هیچ چیز در زمین و آنچه در زمین است، حتّی آنکه اگر کسی بخواهد از احوال خانواده خود اطّلاع حاصل کند خدا به او الهام میکند به آنچه که آنها انجام میدهند.
منبع : قرآن و عترت
